رویای کوهستان

به نام خالق زیبایی ها
برنامه شماره ۱۶ پیمایش مسیر آبشار ایگل به قله توچال
تاریخ اجرا ۱۳۹۷/۰۱/۲۵
روز شنبه با توجه به تعطیلی عید مبعث ما تصمیم گرفتیم از فرصت استفاده کرده و یک برنامه کوهنوردی بهاری داشته باشیم. بنابراین منطقه آبشار ایگل را انتخاب کردیم که قبلا تا به حال به آنجا نرفته بودیم.روستای ایگل در بخش رودبار و قصران شهرستان شمیرانات واقع شده و حدود ۲۵ کیلومتر تا تهران فاصله دارد این روستا در ۴ کیلومتری غرب اوشان قرار گرفته است . روستایی زیبا با یک آبشار معروف ،باغهای بسیار سرسبز و رودخانه ای پر آب که ارتفاع آن از سطح دریا حدود ۲۰۰۰ متر است.نام این روستا آن طور که در نقشه ها وتابلوها مشاهده کردیم به هر دو صورت (Egle, Egol ))) خوانده میشود.برای دسترسی به این منطقه ساعت ۶:۴۵ از اتوبان ارتش یا همان لشگرک به سمت دوراهی لواسان فشم میدان قایم رفته و از آن پس جاده فشم را حدود ۱۲ کیلومتر تا دوراهی اوشان ادامه داده بعد از دوراهی اوشان حدود ۴/۵ کیلومتر ادامه مسیر دادیم تا تابلوی امامزاده ایگل در سمت چپ را دیدیم و وارد مسیر شدیم . نکته مهم اینکه روستا تابلوی ورودی ندارد و تابلو امامزاده علی اکبر تنها راهنمای شما در ورود به ایگل است. وقتی وارد روستا شدیم خیابان اصلی را ادامه دادیم تا روبروی پست بانک روستا ماشین را پارک کرده و بقیه راه را در هوای بهاری و بارانی منطقه پیاده طی کردیم.

در همان اوایل روستا امامزاده علی اکبر درسمت راست خیابان دیده می شود این امامزاده شامل یک اتاق در جهت شرق است که از سه طرف با دیوار محصور شده و یک طرف آن درب و پنجره قرار دارد که رو به خیابان است درب سرویس بهداشتی هم صبح و هم عصر که ما برگشتیم بسته و غیر قابل استفاده بود. از کنار رودخانه مسیر را ادامه دادیم تا کوچه آبشار که تابلویی با همین نام دارد و شما را به انتهای روستا و شروع جاده خاکی آبشار راهنمایی می کند. از همان ابتدای راه درختان گیلاس و آلبالو که غرق در شکوفه بودند همه ما را به وجد آورد .هر از گاهی قطرات باران از لابه لای درختان بر زمین می افتاد و عطر شکوفه ها هم در هوا پراکنده می شد. به طور کلی شغل مردم این منطقه باغداری و دامداری است . درختان منطقه بیشتر گیلاس، آلبالو و سیب است اما گردو ، آلوی زرد و سیاه و آلوچه هم در بین آنها دیده می شود.یک میوه خاص هم شنیده ام که در این منطقه وجود دارد که ما ندیدیم اما ظاهرا نام آن رزبری است و اندازه آن چیزی بین آلبالو و انگور قرمز است . طبق اطلاعاتی که ما بدست آوردیم جمعیت روستا در فصل سرما تقریبا به نصف می رسد و گوسفند داران هم گله ها را همراه چوپان به مناطق گرمتر مانند ورامین و ری می فرستند. رودخانه بسیار پر آب و تقریبا تمیز باعث شده که درختان میوه و باغها بسیار بیشتر از سایر روستاها باشد. گروه ۶ نفره ما آرام آرام جاده خاکی را ادامه میداد و از مناظر اطراف عکس و فیلم گرفته می شد. حدود ۲ کیلومتر بعد از رسیدن به جاده خاکی راه ماشین رو تمام شده و راه باریک و کوچه باغ می شود و احساس می کنید وارد جنگل شده اید انبوه درختان پر از شکوفه در داخل و خارج باغها ما را حیرت زده کرده بود. خوشبختانه در طول مسیر علامت های رنگی روی سنگها راه رسیدن به آبشار را مشخص کرده و بخصوص در۲۰ دقیقه آخر که چند دو راهی وجود داشت کمک می کرد اشتباه نکنید. حدود دو ساعت راه تا آبشار ایگل طی طریق کردیم آخر مسیر کاملا پوشیده از سنگهای بزرگ بود که آب هم از میان آنها عبور میکرد بسیار گل آلود و خطرناک بود، حتما باید با دقت عبور می کردیم . در نزدیک آبشار ایگل و بین درختان جای مناسبی برای صرف صبحانه توقف کردیم و تصمیم گرفتیم بعد از صبحانه از پاکوبی که بالاتر از آبشار و باغها بود شیب تند را طی کنیم و به سمت یال ایگل و مسیر توچال حرکت کنیم . ساعت ۱۰:۲۰به سمت بالا حرکت کردیم هر چه بیشتر جلو می رفتیم در ارتفاعات اطراف زیبایی خیره کننده ای می دیدیم قله های مه آلود و بارش نم نم باران و باد بهاری و هوای لطیف کوهستان خستگی راه را از خاطر همه برده بود .وقتی بر روی ارتفاعات بالای آبشار قرار می گیرید شکراب و یال ایگل سمت راست ، دارآباد و گردنه لوپهنه در سمت چپ و توچال در امتداد مسیر آبشار قرار دارد . بعد از مدتی کوهپیمایی کم کم قله پوشیده از برف توچال نمایان شد و مسیر هم مشکل تر شد . یک گوسفند سرای بزرگ بالای آبشار و در محوطه نسبتا صافی کنار رودخانه بود که هنوز پشم گوسفندان بر روی سنگهای آن دیده می شد . در مقابل ما ارتفاعات پر از برف قرار داشت . هوا سردتر و بارندگی آغاز شد هر چه بیشتر پیش رفتیم باران تبدیل به برف و تگرگ می شد و سرانجام همه جا را مه و برف شدید فرا گرفت چهره منطقه کاملا زمستانی شد همگی فراموش کردیم که چقدر شکوفه و سرسبزی دیده بودیم و اکنون در فصل بهار هستیم لذت کوهنوردی زمستانی در بهار قابل وصف نیست ، تا جایی که می شد به سمت توچال پیش رفتیم اما حدود ساعت ۱۲:۳۰ بارش برف به قدری شدید بود که رد پاهای ما کاملا پوشانده شده بود و بخاطر وجود مه امکان دید مناسب وجود نداشت ،مسیر هم کم کم سنگی میشد و سنگهای پوشیده از برف خطر سقوط را زیاد می کرد . با مشورت همه نفرات و سرپرست گروه با وجود اشتیاقی که برای ادامه مسیر داشتیم تصمیم گرفتیم هر چه زودتر به سمت پایین برگردیم و از صعود قله توچال صرفنظر کنیم . بنابراین با احتیاط کامل مسیر پوشیده از برف را پشت سر گذاشته و به گوسفند سرا بازگشتیم از اینجا به بعد دیگر خبری از برف نبود و بارش باران طراوت زیادی به طبیعت داده بود .تا کنار باغهای روستا با سرعت خوبی پایین آمدیم بخاطر بارش شدید باران نتوانستم در محلی که در نظر داشتیم ناهار بخوریم و تا ابتدای مسیر کوچه باغها رفتیم جایی که هنوز امکان پارک ماشین هست اینجا بود که باران قطع شد و دوستان در مکانی مسطح سفره ناهار را پهن کردند و مدتی با شادی و خنده سپری شد حدود ساعت ۱۵:۰۰ لباسهای خشک بر تن کردیم و به راه افتادیم و ۱۵:۳۰ در ابتدای روستا سوار ماشین شدیم و به سمت تهران آمدیم در مسیر بازگشت ترافیک جاده طبق معمول خسته کننده بود اما بالاخره این برنامه هم به خوبی و خوشی اجرا شد . با سپاس از همراهی همه دوستان
نفرات حاضر در این برنامه : سرپرست آقای سرگیزی
آقای بابانا ، آقای جعفری ، خانم زارع
سایر مکانهای دیدنی روستای ایگل : قلعه کیقباد
در جنوب غربی روستا ظاهرا یک صخره سنگی ، راهرو و زیرزمینی هست که در سالهای اخیر باز شده و طبق بررسی ها و آنچه در مورد آن نوشته اند کاملا دست ساز است و میراث فرهنگی آنرا متعلق به قرن ۸ و ۹ دانسته است و با شماره ۱۰۳۹۱ در سال ۱۳۸۲ ثبت شده است. اطلاعات بیشتری در مورد این مکان در دست نیست دوستان می توانند برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به این منطقه تحقیق بیشتر انجام دهند.
نکات مهم :
در طول مسیر چشمه دیده نشد بهتر است که آب آشامیدنی همراه داشته باشید هر چند که گفته می شود آب رودخانه پاکیزه هست اما قطعا قابل نوشیدن نیست .
گیاهان مختلف همچون سیرک ، ریواس و آویشن در منطقه فراوان بود باز هم تقاضا میکنیم در صورتی که اقدام به چیدن آنها میکنید از ریشه کن کردن گیاهان خودداری کنید .
با سپاس فراوان